Nasrettin Hoca’nın etrafındakiler, el ele vermişler, Hoca’yı gaza getirecekler.
-Hocam sende evliya tipi var
-Hocam evliya gibi adamsın
-Hocam sen şöylesin
-Böylesin
-Vallah billah adeta bir evliyasın
vs vs vs
Hoca gaza gelmiş, -cidden ben aslında evliyayım- deyivermiş.
Etrafındakiler Hoca’yı gaza getirmekten pek memnun, ikinci aşamaya geçmişler.
-Hocam sen bir evliyasın. Bize bir keramet göster.
Göstereceği kerameti de ağız birliği yaparak söylemişler.
-Şu karşıda duran ağacı çağır, buraya gelsin. Bu da senin kerametin olsun.
Hoca ayağa kalkmış, ağaca doğru seslenmiş -Ağaç gel buraya-
Tabii ağaçta kıpırdanma yok.
Hoca tekrar seslenmiş. -Ağaç gel buraya-
Ağaçta kıpırdanma yok.
Hoca bir daha seslenmiş -sevgili ağaç lütfen buraya gelir misin-
Ağaç yine kıpırdamayınca, Nasrettin Hoca etrafındakilere dönmüş
-Muhterem cemaat. Evliyalıkta kibir yoktur. Madem ağaç bizim yanımıza gelmiyor. Buyrun biz onun yanına gidiverelim.
Kaynak : H.Ali TOPÇU