Davacı işçinin davalı işyerinde 07.10.2002-24.06.2015 tarihleri arası çalıştığı, iş sözleşmesinin davalı işverence, işçinin yapmakla ödevi bulunduğu görevleri kendisine hatırlatıldığı halde yapmamakta ısrar etme gerekçesi ile feshedildiği,
Mahkemece yapılan yargılama neticesinde, davacının kuaförken geçici olarak kat hizmetlerine görevlendirildiği, davacının başka bölümde değerlendirilme talebinin reddedildiği,
Davacıya esaslı nitelikte bulunan görev değişikliğinin yazılı olarak bildirilmemiş olması ve davacı tarafından görev değişikliğinin kabul edildiğine ilişkin yazılı beyan alınmamış olması, davacının başka bir bölümde değerlendirilmesine ilişkin talebinin hangi objektif kriterlere göre değerlendirilerek reddedildiğinin açıklanamaması gerekçe gösterilerek davanın kabulü ile davacının işe iadesine hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Tüm dosya kapsamı yapılan işin niteliği, tanık beyanları ve olayın gelişimi birlikte değerlendirildiğinde, davacının çalıştığı Hekimevi ve içinde bulunan kuaför biriminin kapatılması üzerine davacıya yeni iş teklif edildiği, davacının bunu kabul ederek bir süre çalıştığı anlaşılmış olup feshin son çare olması ilkesi kapsamında davacıya yeni görev teklif edildiği halde bunun kabul edilmemesinin geçerli sebep olduğu gözetilmeksizin feshin geçerli sebebe dayandığının kabulü ile davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda belirtilen sebeplerle;…-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
26.01.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
